Το τερατάκι των χρωμάτων

Το τερατάκι των χρωμάτων ξύπνησε σήμερα νιώθοντας περίεργα και μπερδεμένα. Δε ξέρει πώς νιώθει, σαλάτα κανονική είναι τα συναισθήματά του. Ένα κοριτσάκι θα το βοηθήσει να τα τακτοποιήσει. Έτσι μπορεί να νιώθει:

– τη χαρά που είναι κίτρινο πορτοκαλί, μεταδοτική, λαμπερή, σε κάνει να θες να τη μοιραστείς,

– τη λύπη που γαλαζοφέρνει σα θάλασσα και σύννεφο απαλό και σε κάνει να θες να κρύβεσαι  και να μην κάνει τίποτα,

– τον θυμό που είναι κατακόκκινος  κι άγριος σα φωτιά και σε οδηγεί σε ξεσπάσματα,

– τον φόβο που είναι γκριζόμαυρος, κρύβεται σαν κλέφτης και σε κάνει μικρό κι ασήμαντο,

– την ηρεμία που είναι πράσινη, ήσυχη σαν τα δέντρα και σε γεμίζει γαλήνη,

Αυτά είναι τα συναισθήματά μας…

Η Άννα Λιένας, η συγγραφέας του υπέροχου παραμυθιού που διαβάσαμε στην τάξη στα μαξιλαράκια μας,  επιλέγει ένα εντυπωσιακό κολάζ για να εικονογραφήσει το σύμπαν των συναισθημάτων, μια θαυμάσια οπτική αναπαράσταση δομημένη με ένα πλήθος διαφορετικών υλικών, όπως κούτες, αποκόμματα εφημερίδων, χειροποίητα χαρτιά, χαρτόνια και χαρτιά, που συνεργάζονται με μολύβια και μπογιές συνθέτοντας ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτό το ευφάνταστο κολάζ, η Λιένας έχει ουσιαστικά καρφώσει το πρότζεκτ των συναισθημάτων με το τερατάκι της και το εσωτερικό χάος. που νιώθει.

Εμείς συμπληρώσαμε ένα ατομικό φύλλο εργασίας, σχετικό με τα συναισθήματά μας για να καταλάβουμε πότε τα νιώθουμε και βάψαμε το δικό μας τερατάκι χρωμάτων.

Το άλλο πρωί, μπαίνοντας στην τάξη,σκεφτήκαμε για τον εαυτό μας με τη συναίσθημα ήρθαμε στο σχολείο και το βάλαμε στο βαζάκι στον πίνακα προσπαθώντας να καταλάβουμε τι το προκάλεσε! Στο τέλος της μέρας κάναμε το ίδιο και καταλάβαμε πόσο σημαντικό είναι να μας ακούμε, να ακούμε τα συναισθήματα των άλλων και πόσα πολλά είναι αυτά που μπορούμε να αισθανθούμε!